Elin was een paar weken oud toen ik het Consultatiebureau belde voor hulp. In de kraamweek was Elin nog best een tevreden meisje. Maar de kraamverzorgster was nog niet weg, of Elin zette het op een onbedaarlijk huilen. Nu was ze geen huilbaby hoor, maar ze huilde wel veel en hard en ik kon haar maar moeilijk troosten. Tel daar mijn gierende hormonen bij op en je hebt een recept voor wanhoop. Onze vaste verpleegkundige bij het Consultatiebureau belde al snel terug en hoorde mijn verhaal aan. “Ik kom eraan.”, zei ze. In mijn herinnering stond ze binnen tien minuten voor onze deur, droeg ze een supervrouw cape en had ze een aureool boven haar hoofd. Dit was de dag waarop we begonnen met inbakeren en maakte we kennis met Rust, Reinheid en Regelmaat.
Ons eerste kindje Lise had in de eerste maanden van haar leven eigenlijk altijd bij ons gelegen. Ze lag naast ons op de bank als we teevee keken, ze lag op schoot als we bezoek hadden, tijdens het koken lag ze in de box, of we lagen op een kleedje op de grond met haar te spelen. Ze was er altijd gezellig bij. Wij dachten dat we dat met ons tweede kindje hetzelfde zouden kunnen aanpakken. Maar niets minder bleek waar. Ten eerste omdat Elin een heel ander meisje is dan haar zus en ten tweede omdat er inmiddels veel minder rust was in ons huis. Met de komst van onze eerste waren we een bedrijf “Gezin B.V.” geworden en dus werd Elin continu omringd door bedrijvigheid.
Niet ieder kindje kan goed omgaan met een continue stroom van prikkels, zo bleek. Want op het moment dat we startten met het inbakeren en het introduceren van de drie R-en ging het beter. Door het bakeren lag ze veel minder onrustig in haar wieg, waardoor ze niet steeds meer wakker schrok en door gebrek aan doorslapen oververmoeid raakte. Daarnaast hanteerden we een vast schema van verschonen, voeden, knuffelen en spelen en bij het eerste vermoeidheidssignaal weer naar bed. Soms was ze daardoor maar een half uurtje bij ons beneden. Maar het werkte wel. We kregen er een tevreden meisje voor terug dat niet meer alleen maar huilde. Na een paar weken konden we het inbakeren zelfs gaan beperken tot alleen de nachten.
En nu gaat het met Joris hetzelfde. In alle eerlijkheid vind ik het wel saai hoor. Heb je zo’n heerlijk mannetje op de wereld gezet; ligt hij hele dagdelen in bed. Veel liever zou ik hem hele dagen in mijn armen houden. Maar voor ons, binnen ons gezin, werkt het zo het beste. Niet iedereen gelooft in het nut van de drie R-en. Er zijn op het internet ook genoeg artikelen te vinden waarin wordt aanbevolen om je kindje juist te omringen met geluid en prikkels. Het meest kan ik me nog vinden in een artikel dat ik las op de website van Ouders van nu ‘Rust, reinheid en regelmaat is achterhaald’. De titel doet vermoeden dat er helemaal geen sprake hoeft te zijn van de drie R-en, maar wanneer je even doorleest blijkt het een kwestie van doseren, keuzes en leeftijd.
Ook over inbakeren zijn de meningen verdeeld. Baby’s hebben nog niet veel controle over hun arm- en beenbewegingen en kunnen zichzelf behoorlijk wakker houden. Door ze in te bakeren houd je de slaande armpjes in bedwang en het geeft het kindje een gevoel van geborgenheid. Het is alleen wel van belang dat je de eerste weken de tijd neemt om je kindje te leren kennen. Wat zijn de hongersignalen? Wil je kindje graag op een handje sabbelen tijdens het slapen? Op basis van wat je kent van je kindje kan je de juiste beslissingen nemen over of en hoe je gaat inbakeren. Laat je in ieder geval altijd goed informeren voordat je start. Er zijn wel wat dingen om rekening mee te houden, zoals de keuze van het soort inbakerdoek, voorkomen van warmtestuwing en de ontwikkeling van je kindje. Gaat je kindje rollen? Dan is inbakeren niet meer zo veilig.
Wat zijn jullie ervaringen met onrustige baby’s? En wat was de aanpak die je hierbij hebt gekozen? Ben je je kindje gaan dragen? Inbakeren? En welk materiaal gebruikten jullie hierbij? Geweven doeken? Draagzakken? Hydrofielen? Of juist inbakerdoeken?
Ik ga zo maar eens luidruchtig rondstampen boven. Kijken of hij wakker wordt. Kan ik hem weer gezellig knuffelen.
