Geen categorie

Mediteren is proberen

Dat dat mediteren soms best een worsteling kan zijn, zal voor iedereen die het weleens een kans heeft gegeven een bekend gevoel zijn. Vanaf het moment dat je gaat zitten krijg je jeuk op de raarste plekken, schiet de kramp in je voeten en kan je plotseling heel geconcentreerd nadenken over wat je wilt eten, terwijl dat totaal niet lukte toen je over je boodschappenlijstje gebogen zat. Voor velen van ons een reden ermee te stoppen, bekrachtigd door de woorden “Ik kan het niet.”, of het iets mildere “Het past gewoon niet bij me.”

Dat laatste kan natuurlijk. Het kan zijn dat het echt niet bij je past. Het kan ook zijn dat je het eigenlijk niet wilt. In dat geval raad ik je aan om het ook vooral niet te doen. We moeten al zoveel! En je hoeft écht niet te mediteren omdat de halve wereld dat ineens lijkt te doen.

Maar is het zo dat je steeds weer opnieuw geprikkeld wordt om het mediteren te proberen, waarna je het iedere keer weer gedesillusioneerd en verkreukeld uit een onmogelijke lotushouding strompelt, dan ben jij degene met wie ik dit graag wil delen:

  • Er is geen goed of fout! Echt niet! Dat is heel jammer als je – zoals ik – graag het beste meisje (geldt natuurlijk ook voor jongetjes) van de klas bent. Er is niemand die kijkt. Je krijgt geen krul en sticker. Doen is goed genoeg. Worstelen is prima.
  • Gedachten zijn er eigenlijk bijna altijd! Zelfs als je heel soms denkt: “Hey! Gelukt! Ik denk nu niet!” Dat is toch duidelijk een gedachte. En dat geeft niet. De kunst is om te zien dat je denkt. Constateer dat je dat ene vraagstuk wilt oplossen en parkeer het dan. Dus het vraagstuk niet vasthouden en gaan oplossen, maar vriendelijk constateren, parkeren, terug naar je meditatie en na je meditatie lekker oppakken. En dat gebeurt vaak. In de onrustigste dagen duurt dat parkeren de hele meditatie lang. Ik vind het zelf nogal lijken op het hebben van een dreumes die erg gespitst is op het onderzoeken van de stereo: “Nee, niet aankomen. Blijf maar hier.” (En dat dan op repeat.)
  • Je hoeft jezelf niet in een ongemakkelijke houding te forceren. Ga comfortabel zitten. Dit kan in kleermakerszit of lotushouding. Dit kan ook op een stoel met je benen naast elkaar en je voeten op de grond. Doe wat goed voelt. Zelf ga ik liever niet liggen, omdat ik dan al gauw ga dommelen (en hoewel heerlijk rustig voelt dat voor mij niet hetzelfde als mediteren), maar als jij graag ligt… juist… Alsjeblieft mens! Lig!

Hoe vaak neem je echt even de tijd voor jezelf?  Hoe vaak neem je een momentje om te checken hoe het klimaat is ‘daarbinnen’? Als je het mediteren een kans wil geven, dan helpt het om het te zien als een kleine check up. Hoe druk of rustig is het in mijn hoofd? Als het heel druk was, dan is dat een gegeven waar je de rest van je dag wellicht rekening mee kunt houden. Misschien moet je even praten met een vriend of vriendin. Wellicht is het goed om die to do lijst eens af te werken, omdat het zo knaagt. En als je lijf erg onrustig is, dan is een wandeling of rondje rennen misschien wel een goed idee, of een warm bad. Al die nobele dingen als ‘Zen’ en intenties, die komen later wel. Let is be, let it be. Constateer probeer en leer. En Wees Lief voor jezelf! Als het écht écht écht jouw ding niet is: Laat het los!

3 Comments

      1. marjoke

        Ik lees hem altijd in de sauna. En pas bij mijn vader in het ziekenhuis. Het is wel oké, maar het is ook wel heel veel hetzelfde. Als ik jouw blogs zo lees, zou je een hoog ‘duh-gehalte’ hebben.

        Reply

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.